تقدیم به همه معلمان مربیان آموزگاران اساتید  و...

روزگاری است که سودای بتان دین من است   غم اینکار نشاط دل غمگین من است

دیدن روی تو را دیده ی جان بین باید              وین کجا مرتبه چشم جهان بین من است

یار من باش که زیب فلک و زینت دهر           از مه روی تو و اشک چو پروین من است

تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن داد         خلق را ورد زبان مدحت و تحسین من است

 دولت فقر خدایا به من ارزانی دار               کاین کرامت سبب حشمت و تمکین من است

یا رب آن کعبه مقصود تماشاگه کیست ؟       که مغیلان طریقش گل و نسرین من است

واعظ شحنه شناس این عظمت گو مفروش     زانکه منزلگه سلطان دل مسکین من است

حافظ از حشمت پرویز دگر قصه مخوان            که لبش جرعه کش خسرو و شیرین من است